Δημήτρης Δανίκας
Μαλλιά κουβάρια; Καθόλου. Απλώς το βασίλειο της επικοινωνίας. Όλα δηλαδή να θυσιάζονται στον βωμό της προσωπικής διαφήμισης του καθενός. Εκεί δηλαδή που ο Μανιτάκης ήταν βράχος εναντίον απολύσεων, τώρα βάζει νερό στο κρασί του. Τι να κάνει ο καψερός; Οι πιέσεις της Τρόικας είναι αφόρητες. Έτσι σκύβει κι αυτός το κεφάλι. Νυν υπέρ πάντων η σωτηρία της πατρίδας.
Όμως ο Ρουπακιώτης, του ιδίου αριστερού κόμματος κι αυτός, βάζει φρένο στον Μανιτάκη γιατί λέει η σημερινή διάταξη πάει κόντρα σε μια προηγούμενη που μόλις είχε ψηφιστεί από την Βουλή.
Τι λέει η διάταξη; Ότι τα πειθαρχικά συμβούλια πρέπει επειγόντως να συσκεφθούν και να διώξουν τους επίορκους υπαλλήλους. Ακούγεται λογικό. Όμως τίποτα σ αυτή την χώρα δεν υπακούει στον κανόνα του κοινού νου. Πετάει ο γάιδαρος; Αν είναι made in Greece πετάει.
Έτσι λοιπόν για λόγους εντελώς επικοινωνιακούς περιστρέφονται σαν το σκυλί που ψάχνει σαν τρελό να δαγκώσει την ουρά του. Ο Μανιτάκης αλληθωρίζει κατά μεριά Δημοσίων υπαλλήλων. Ο Ρουπακιώτης παριστάνει τον θεματοφύλακα του Νόμου.
Την ίδια στιγμή τα αυτονόητα παραμένουν εντελώς εξωπραγματικά και ακατόρθωτα. Δηλαδή έπρεπε να καταφθάσει η Τρόικα για να μάθουμε, με το στόμα ανοικτό, ότι στο Δημόσιο εξακολουθούν να εισπράττουν τον μισθό τους αρκετοί κοπρίτες που έκλεψαν και που λαδώθηκαν.
Δηλαδή έπρεπε να καταφθάσει η Τρόικα για να μάθουμε, με το στόμα ανοικτό, ότι ενώ, ας πούμε, σε κάθε σωφρονιστικό φρουρό αντιστοιχούν τριακόσιοι φυλακισμένοι, την ίδια στιγμή, δεκάδες υπάλληλοι σουλατάρουν σε διάφορες υπηρεσίες χωρίς αντικείμενο.
Δηλαδή έπρεπε να καταφθάσει η Τρόικα για να μάθουμε, με το στόμα ανοικτό, ότι ολόκληρος ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός είναι γερασμένος, ξεπερασμένος και ξεχαρβαλωμένος. Τουτέστιν παντελώς ανίκανος να ανταποκριθεί ακόμα και σε κανονικές, ήπιες περιστάσεις.
Δηλαδή έπρεπε να καταφθάσει η Τρόικα για να μάθουμε, με το στόμα ανοικτό, ότι το πάρτι στα νοσοκομεία είχε καταλήξει όργιο τρελό. Και δηλαδή έπρεπε να καταφθάσει η ίδια Τρόικα για να μάθουμε, με το στόμα ανοικτό, ότι ακόμα και τα χειρότερα μπορντέλα είναι καλύτερα οργανωμένα από αυτό το καταστρεμμένο και ανυπόλυπτο ελληνικό, κρατικό μηχανισμό.
Για να καταλάβεις τι θέλω να πω. Αν για παράδειγμα η χώρα ήταν μοιρασμένη εγκάρσια, από την Θράκη μέχρι την Κρήτη και η μισή πλευρά είχε ως κυβερνήτη τον Σαμαρά, με τον Μανιτάκη και τον Ρουπακιώτη αγκαλιά και η άλλη μισή είχε την Μέρκελ με τον Σόιμπλε, με Δημόσιο οργανωμένο αλα Γερμανικά, εσύ ο ελληνάρας σε ποια από τις δύο πλευρές θα επιθυμούσες να εργαστείς και να κατοικείς; Παραδέξου το. Φυσικά σ΄ αυτήν που θα ήταν ελληνική αλλά θα την κυβερνούσε η Μέρκελ η μισητή. Άρπα τώρα μία σβουριχτή και τσιμουδιά από ντροπή!
Μαλλιά κουβάρια; Καθόλου. Απλώς το βασίλειο της επικοινωνίας. Όλα δηλαδή να θυσιάζονται στον βωμό της προσωπικής διαφήμισης του καθενός. Εκεί δηλαδή που ο Μανιτάκης ήταν βράχος εναντίον απολύσεων, τώρα βάζει νερό στο κρασί του. Τι να κάνει ο καψερός; Οι πιέσεις της Τρόικας είναι αφόρητες. Έτσι σκύβει κι αυτός το κεφάλι. Νυν υπέρ πάντων η σωτηρία της πατρίδας.
Όμως ο Ρουπακιώτης, του ιδίου αριστερού κόμματος κι αυτός, βάζει φρένο στον Μανιτάκη γιατί λέει η σημερινή διάταξη πάει κόντρα σε μια προηγούμενη που μόλις είχε ψηφιστεί από την Βουλή.
Τι λέει η διάταξη; Ότι τα πειθαρχικά συμβούλια πρέπει επειγόντως να συσκεφθούν και να διώξουν τους επίορκους υπαλλήλους. Ακούγεται λογικό. Όμως τίποτα σ αυτή την χώρα δεν υπακούει στον κανόνα του κοινού νου. Πετάει ο γάιδαρος; Αν είναι made in Greece πετάει.
Έτσι λοιπόν για λόγους εντελώς επικοινωνιακούς περιστρέφονται σαν το σκυλί που ψάχνει σαν τρελό να δαγκώσει την ουρά του. Ο Μανιτάκης αλληθωρίζει κατά μεριά Δημοσίων υπαλλήλων. Ο Ρουπακιώτης παριστάνει τον θεματοφύλακα του Νόμου.
Την ίδια στιγμή τα αυτονόητα παραμένουν εντελώς εξωπραγματικά και ακατόρθωτα. Δηλαδή έπρεπε να καταφθάσει η Τρόικα για να μάθουμε, με το στόμα ανοικτό, ότι στο Δημόσιο εξακολουθούν να εισπράττουν τον μισθό τους αρκετοί κοπρίτες που έκλεψαν και που λαδώθηκαν.
Δηλαδή έπρεπε να καταφθάσει η Τρόικα για να μάθουμε, με το στόμα ανοικτό, ότι ενώ, ας πούμε, σε κάθε σωφρονιστικό φρουρό αντιστοιχούν τριακόσιοι φυλακισμένοι, την ίδια στιγμή, δεκάδες υπάλληλοι σουλατάρουν σε διάφορες υπηρεσίες χωρίς αντικείμενο.
Δηλαδή έπρεπε να καταφθάσει η Τρόικα για να μάθουμε, με το στόμα ανοικτό, ότι ολόκληρος ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός είναι γερασμένος, ξεπερασμένος και ξεχαρβαλωμένος. Τουτέστιν παντελώς ανίκανος να ανταποκριθεί ακόμα και σε κανονικές, ήπιες περιστάσεις.
Δηλαδή έπρεπε να καταφθάσει η Τρόικα για να μάθουμε, με το στόμα ανοικτό, ότι το πάρτι στα νοσοκομεία είχε καταλήξει όργιο τρελό. Και δηλαδή έπρεπε να καταφθάσει η ίδια Τρόικα για να μάθουμε, με το στόμα ανοικτό, ότι ακόμα και τα χειρότερα μπορντέλα είναι καλύτερα οργανωμένα από αυτό το καταστρεμμένο και ανυπόλυπτο ελληνικό, κρατικό μηχανισμό.
Για να καταλάβεις τι θέλω να πω. Αν για παράδειγμα η χώρα ήταν μοιρασμένη εγκάρσια, από την Θράκη μέχρι την Κρήτη και η μισή πλευρά είχε ως κυβερνήτη τον Σαμαρά, με τον Μανιτάκη και τον Ρουπακιώτη αγκαλιά και η άλλη μισή είχε την Μέρκελ με τον Σόιμπλε, με Δημόσιο οργανωμένο αλα Γερμανικά, εσύ ο ελληνάρας σε ποια από τις δύο πλευρές θα επιθυμούσες να εργαστείς και να κατοικείς; Παραδέξου το. Φυσικά σ΄ αυτήν που θα ήταν ελληνική αλλά θα την κυβερνούσε η Μέρκελ η μισητή. Άρπα τώρα μία σβουριχτή και τσιμουδιά από ντροπή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου