Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

Θα μου χαρίσεις μια στιγμή απ΄ τη ζωή σου;



Με λένε Βασίλη και είμαι συντηρητής έργων τέχνης. Πριν 10 χρόνια έδωσα ΑΣΕΠ και διορίστηκα στον Έβρο σε ένα χωριό. Η καταγωγή μου είναι από την Κρήτη. Ο πατέρας μου ήταν αγρότης. Με σπούδασε με αγώνα και με αξιοπρέπεια. Έμεινα τρία χρόνια στον Έβρο. Τα λεφτά ίσα που μ' έφταναν να ζήσω και οι γονείς μου, μου 'στελναν δώρο κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα τα εισιτήρια για να πηγαίνω να τους βλέπω. Ύστερα έμεινα για εφτά χρόνια στην Πελοπόννησο. Φέτος πήρα μετάθεση σε ένα χωριό στην πατρίδα μου. Σήμερα με έδιωξαν.



Με λένε Στέλλα και είμαι διακοσμήτρια. Δούλεψα αναπληρώτρια για δώδεκα χρόνια στη Χίο, στη Σύμη και στην Κω. Διορίστηκα πριν από εννιά χρόνια. Στη Θεσσαλονίκη γεννήθηκα και μεγάλωσα. Έχω οργανική θέση στη Ρόδο. Μετάθεση δεν μπόρεσα να πάρω. Όταν πέθανε ο πατέρας μου, δεν μπόρεσα να φύγω για να ταξιδέψω κοντά του γιατί δεν το επέτρεπε ο καιρός. Κι όταν έφτασα κοντά του δεν ακούμπησα παρά το παγωμένο μάρμαρο. Κάνουμε έκθεση με τα παιδιά στο σχολείο, περάστε να μας επισκεφθείτε. Σήμερα με έδιωξαν.



Με λένε Δήμητρα και είμαι φυσιοθεραπεύτρια. Πέρασα με ΑΣΕΠ και διορίστηκα 300 χιλιόμετρα μακριά από την Πόλη όπου έμενα. Ένα παιδί στο σχολείο την ώρα του διαλείμματος έπεσε και χτύπησε στο πόδι του. Τον σηκώσαμε και τον βάλαμε στο παγκάκι. Έκανα τα απαραίτητα για το μαθητή μέχρι να συνέλθει. Την επόμενη μέρα έλειπε από το σχολείο. Τον πήραμε τηλέφωνο να μάθουμε αν ήταν καλά και γιατί δεν ήρθε. «Κυρία ο πατέρας μου έπαθε έμφραγμα κι είναι στο νοσοκομείο. Επέμενε ότι ήταν θλάση, αλλά του εξήγησα πως σύμφωνα με όσα μας είχατε δείξει, δεν ήταν. Τον σώσαμε κυρία». Σήμερα με έδιωξαν.



Σε λένε Βασίλη, είσαι μαθηματικός. Αύριο το πρωί είναι η σειρά σου.



Σε λένε Ελένη, είσαι φιλόλογος. Αύριο το πρωί είναι η σειρά σου.



Σε λένε Αγγελική, Κώστα, Βαγγέλη, Γιάννη, Καίτη και είσαι άνεργος, ελεύθερος επαγγελματίας, γιατρός, υδραυλικός, πυρηνικός επιστήμονας, δημοσιογράφος και αύριο δε θά 'χουνε δάσκαλο και σχολείο τα παιδιά σου.



.... Κι ύστερα, ξέρω τι σκέφτηκες ύστερα. “Βρε τι τραβάει ο κόσμος”....Κι ύστερα ξέχασες πως ο κόσμος είσαι κι εσύ...

ΘΑ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕΙΣ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ;


1 σχόλιο: