Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Ξυπνήστε, ο Ρωμανός κινδυνεύει, δώστε του άδεια…‏

Χρήστος Παναγιωτόπουλος
Πρώτα η είδηση: Ο Νίκος Ρωμανός έχει καταδικαστεί για συμμετοχή σε ληστεία, αλλά έχει αθωωθεί από την κατηγορία της τρομοκρατίας. Εδώ και 19 μέρες κάνει απεργία πείνας, επειδή δεν του δίνουν εκπαιδευτική άδεια για να παρακολουθήσει μαθήματα στο ΤΕΙ Αθήνας (Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων-Τμήμα Υγείας).
Είναι 22 χρονών παιδί και οι γιατροί φωνάζουν ότι δεν κινδυνεύει μόνο η υγεία του, αλλά πλέον και η ίδια του η ζωή.
Τώρα το ερώτημα: Δεν έχει κουκούτσι μυαλό η επίσημη Πολιτεία; Δεν αναφέρομαι σε ευαισθησία, διότι αυτή είναι παντελώς άγνωστη λέξη.
Είναι δυνατόν να μη δίνουν την ευκαιρία να σπουδάσει σε ένα νέο που ξεστράτισε, όταν είδε αστυνομικούς να δολοφονούν, μπροστά στα μάτια του, τον αδελφικό του φίλο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο; Τότε ήταν και οι δυο μόλις 16 χρονών.
Να θυμίσω, μήπως, ότι ο συνεργός του δολοφόνου Κορκονέα έχει ήδη αποφυλακιστεί;
Να θυμίσω ότι το ίδιο κράτος έδινε συνεχώς άδειες στον αρχιτρομοκράτη Χριστόδουλο Ξηρό και του επέτρεπε να πηγαίνει από πτέρυγα σε πτέρυγα στον Κορυδαλλό, οργανώνοντας έτσι όχι μόνο την απόδρασή του, αλλά και τη συγκρότηση νέου τρομοκρατικού δικτύου;
Να θυμίσω ότι άδειες έπαιρναν και άλλοι, καταδικασμένοι για δολοφονίες, τρομοκράτες της 17 Νοέμβρη;
Να θυμίσω ότι άδειες έπαιρνε και ο αρχηγός της Εταιρίας Δολοφόνων, μέχρις ότου γίνει καπνός;
Βρήκε, λοιπόν, η Πολιτεία ένα 22χρονο παιδί, που έχει απαλλαγεί δικαστικά -το ξαναλέω- από την κατηγορία για συμμετοχή στη «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς», για να εξαντλήσει την αυστηρότητά της;
Ένα νέο που πέρασε στην παρανομία επειδή -το επαναλαμβάνω- αστυνομικοί σκότωσαν μπροστά του τον φίλο του;
Και καλά, ας υποθέσουμε ότι τρέμουν στην ιδέα μήπως πάρει εκπαιδευτική άδεια και χαθεί -όπως έχουν κάνει τόσοι και τόσοι βαρυποινίτες, που με έναν μαγικό τρόπο εξασφάλιζαν συνεχείς άδειες από τα δικαστικά συμβούλια των φυλακών.
Δεν μπορούν να υπογράψουν έναν κώδικα τιμής μαζί του ότι δεν θα το κάνει;
Ούτε είναι σε θέση να επιβάλουν αποτελεσματικούς περιοριστικούς όρους;

Και τι ακριβώς θα κάνουν αν αύριο χάσει τι μάχη με τη ζωή;
Δεν αντιλαμβάνονται ότι μπορεί να ξεσπάσει νέο κύμα κοινωνικής αναταραχής, που δεν θα μαζεύεται με τίποτα;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου