Γράφει: Γιάννης Μπαξεβάνος
Πριν κάποιο διάστημα προτάθηκε η καθιέρωση ηλεκρονικής ψηφοφορίας για διοικητικά θέματα στα Ανώτατα Ιδρύματα της χώρας. Αμέσως «ριζοσπαστικές» ιαχές έσπευσαν να ψέξουν αυτήν την ιδέα μιλώντας για τεχνοφασισμό!
Λίγες μέρες μετά, μαυροφορεμένος φοιτητής του ΕΚΠΑ άδειασε σακούλα με σκουπίδια στο γραφείο του αντιπρύτανη για να διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση των ελληνικών πανεπιστημίων. Επίσης, αίσθηση προκάλεσε η δήλωση του προέδρου του Τμήματος Φιλολογίας και αντιπρύτανη του ΑΠΘ σε περιφερειακό τηλεοπτικό σταθμό, που είπε: «Φοβούμαι ότι πρέπει να φασιστοποιηθούμε όσοι είμαστε σε θέση εξουσίας».
Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε τις καταλήψεις, τα επεισόδια, τις υπερβολές, τους αφορισμούς που λίγο πολύ έχουν καταντήσει κάτι σαν λαϊκό έθιμο στη χώρα.
Το λυπηρό μ’ αυτές τις καταστάσεις είναι ότι προβάλλουν έναν (νεο)συντηρητισμό που πολλές φορές παρουσιάζεται ως προοδευτισμός. Στην πραγματικότητα, όμως, έχουμε να κάνουμε με φενάκη.
Πόσο προοδευτικό είναι να πιστεύει κανείς ότι τίποτα δεν πρέπει να δοκιμάζεται για πρώτη φορά (όπως στην περίπτωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας); Πόσους φοιτητές έχουμε δει να τραμπουκίζουν καθηγητές ή άλλους φοιτητές και πόσος προοδευτισμός επιδεικνύεται από τέτοια κακομαθημένα που εξέθρεψαν κομματικοί μηχανισμοί;
Δηλαδή άτομα με σαφές έλλειμμα αγωγής και μόρφωσης. Που βαφτίζουν «χουντική» την όποια έννομη προσπάθεια άμυνας απέναντι στο τσαμπουκαλίκι, ενώ οι ίδιοι έχουν θεσμοθετήσει τον φασισμό ως πρακτική μέσα στα πανεπιστήμια.
Ντροπή της γενιάς μου!
Η σύγχυση που επικρατεί διαχέεται και στη γλώσσα μας. Η άσκηση άλογης βίας λογίζεται ως κοινωνικός αγώνας και η ασυδοσία ως δικαίωμα. Τις βάσεις της αντίστασης απέναντι σ’ αυτό το έγκλημα τις έβαλε, ίσως, η Άννα Διαμαντοπούλου.
Πάλεψε, αλλά το κομματικό σύστημα την εξουδετέρωσε.
Τώρα επίγει να βγάλουμε εμείς οι ίδιοι φωνή απέναντι στην υποκρισία και τον ανορθολογισμό!
Λίγες μέρες μετά, μαυροφορεμένος φοιτητής του ΕΚΠΑ άδειασε σακούλα με σκουπίδια στο γραφείο του αντιπρύτανη για να διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση των ελληνικών πανεπιστημίων. Επίσης, αίσθηση προκάλεσε η δήλωση του προέδρου του Τμήματος Φιλολογίας και αντιπρύτανη του ΑΠΘ σε περιφερειακό τηλεοπτικό σταθμό, που είπε: «Φοβούμαι ότι πρέπει να φασιστοποιηθούμε όσοι είμαστε σε θέση εξουσίας».
Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε τις καταλήψεις, τα επεισόδια, τις υπερβολές, τους αφορισμούς που λίγο πολύ έχουν καταντήσει κάτι σαν λαϊκό έθιμο στη χώρα.
Το λυπηρό μ’ αυτές τις καταστάσεις είναι ότι προβάλλουν έναν (νεο)συντηρητισμό που πολλές φορές παρουσιάζεται ως προοδευτισμός. Στην πραγματικότητα, όμως, έχουμε να κάνουμε με φενάκη.
Πόσο προοδευτικό είναι να πιστεύει κανείς ότι τίποτα δεν πρέπει να δοκιμάζεται για πρώτη φορά (όπως στην περίπτωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας); Πόσους φοιτητές έχουμε δει να τραμπουκίζουν καθηγητές ή άλλους φοιτητές και πόσος προοδευτισμός επιδεικνύεται από τέτοια κακομαθημένα που εξέθρεψαν κομματικοί μηχανισμοί;
Δηλαδή άτομα με σαφές έλλειμμα αγωγής και μόρφωσης. Που βαφτίζουν «χουντική» την όποια έννομη προσπάθεια άμυνας απέναντι στο τσαμπουκαλίκι, ενώ οι ίδιοι έχουν θεσμοθετήσει τον φασισμό ως πρακτική μέσα στα πανεπιστήμια.
Ντροπή της γενιάς μου!
Η σύγχυση που επικρατεί διαχέεται και στη γλώσσα μας. Η άσκηση άλογης βίας λογίζεται ως κοινωνικός αγώνας και η ασυδοσία ως δικαίωμα. Τις βάσεις της αντίστασης απέναντι σ’ αυτό το έγκλημα τις έβαλε, ίσως, η Άννα Διαμαντοπούλου.
Πάλεψε, αλλά το κομματικό σύστημα την εξουδετέρωσε.
Τώρα επίγει να βγάλουμε εμείς οι ίδιοι φωνή απέναντι στην υποκρισία και τον ανορθολογισμό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου