Χρήστος Παναγιωτόπουλος
Ακούω με προσοχή τις
διαφορετικές απόψεις που διατυπώνονται για την υπόθεση του Νίκου
Ρωμανού. Δεν αναφέρομαι στις φασιστικές κορώνες εκείνων που δείχνουν ότι
θα χαρούν αν πεθάνει, ούτε στους ακραία ανιστόρητους χαρακτηρισμούς
περί «πολιτικού κρατούμενου», που πολεμά τη «χούντα του Μνημονίου».
Στέκομαι στο γεγονός. Ένα παιδί 22 χρονών αρνείται να δεχθεί τροφή επί 26 ημέρες και κινδυνεύει να πεθάνει, επειδή η Πολιτεία αρνείται να του δώσει εκπαιδευτική άδεια.
Ερώτημα 1o: Έχει δικαίωμα ως κρατούμενος να ζητήσει κάτι τέτοιο; Βεβαίως ναι, είναι η απάντηση.
Ερώτημα 2o: Γιατί δεν ικανοποιεί το αίτημά του η Πολιτεία;
Επισήμως διότι είναι κατηγορούμενος και για άλλες υποθέσεις, ο ανακριτής των οποίων έδωσε αρνητική γνώμη.
Προσέξτε: Όλη η συντεταγμένη Πολιτεία κρύβεται πίσω από έναν ανακριτή για να υποστηρίξει ότι δεν μπορεί να παραβιάσει το νόμο.
Ερώτημα 3ο: Ποιο νόμο; Εκείνον που η ίδια η Βουλή έχει ψηφίσει. Δηλαδή, η Πολιτεία δίνει σε έναν ανακριτή το δικαίωμα του «βέτο», και μετά οχυρώνεται πίσω του για να ισχυριστεί ότι δεν μπορεί να τον υπερκεράσει.
Όλα αυτά, φυσικά, επειδή η Πολιτεία τα έχει κάνει ρόιδο σε απίθανες περιπτώσεις.
* Να θυμίσω τις συνεχείς άδειες (από το δικαστικό συμβούλιο των φυλακών, παρακαλώ) στον καταδικασθέντα για έξι δολοφονίες και μηδέποτε μεταμεληθέντα, τρομοκράτη Χριστόδουλο Ξηρό; Πού είναι τώρα και ποιους σχεδιάζει να σκοτώσει;
* Να θυμίσω ότι αφέθηκε ελεύθερος ο αρχιτρομοκράτης Νίκος Μαζιώτης και η σύντροφός του Πώλα Ρούπα, επειδή δεν κατάφεραν να τον δικάσουν επί ενάμισυ χρόνο.
*Να θυμίσω ότι ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, που διενήργησε πειθαρχικό έλεγχο, έβγαλε «λάδι» όσους χειρίστηκαν την υπόθεση με τέτοια εγκληματική αμέλεια;
*Να θυμίσω τις αλλεπάλληλες άδειες στον αρχηγό της εταιρείας δολοφόνων, μέχρι που εξαφανίστηκε;
*Να θυμίσω τη μη προφυλάκιση του αρειμάνιου Μάκη Ψωμιάδη, ο οποίος στη συνέχεια έφυγε για τα Σκόπια σαν κύριος;
*Να θυμίσω τη μη προφυλάκιση του Κασιδιάρη από έναν πρωτοδίκη, παρότι η δικογραφία είχε σχηματιστεί από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου;
Δεν χρειάζεται να γράψω περισσότερα για να αποδείξω το προφανές: η Πολιτεία τρόμαξε με την ανικανότητα των οργάνων της και αποφάσισε να περάσει στην άλλη άκρη του εκκρεμούς. Από την απόλυτη χαλαρότητα στη σιδερένια σκληρότητα.
Έφτασε ο υπουργός Δικαιοσύνης να ρωτήσει ρητορικά: «Θέλει να σπουδάσει ο Ρωμανός ή να βγει έξω»; Και να εξαγγείλει ρύθμιση για να μπορεί να παρακολουθεί τα μαθήματα στο ΤΕΙ, από τη φυλακή.
Βέβαια, η ίδια η Σχολή και ανακοίνωσε πως χρειάζεται η φυσική του παρουσία στα εργαστήρια, δυο φορές την εβδομάδα, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα…
Ας πούμε την αλήθεια, την οποία δε λένε και κρύβονται πίσω από το νόμο. Πολλοί στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι ο Ρωμανός είναι τρομοκράτης και κακώς καταδικάστηκε μόνο για ληστείες. Θεωρούν, ακόμη, πως η εκπαιδευτική άδεια είναι πρόσχημα για να βγει από τη φυλακή και να συνεχίσει την τρομοκρατική του δράση. Χρησιμοποιούν δε τα ίδια του τα λόγια εναντίον του κράτους, για να τεκμηριώσουν την άποψή τους.
Ερώτημα 4ο: Μπορεί κάποιος να χρησιμοποιεί το νόμο και τη Δικαιοσύνη α λα καρτ;
Από τη μια να φωνάζει, «ξέρετε ο ανακριτής γνωμοδότησε αρνητικά και δεν μπορούνε να κάνουμε αλλιώς», και από την άλλη να ψιθυρίζει «το δικαστήριο έπρεπε να τον έχει καταδικάσει και για τρομοκρατία και εμείς ως τρομοκράτη τον αντιμετωπίζουμε»;
Στην πραγματικότητα η Πολιτεία δείχνει να καταργεί στην πράξη τη δικαστική απόφαση. Διότι αν αποδεχόταν ότι απλώς λήστευε τράπεζες, με διαφορετικό τρόπο θα τον αντιμετώπιζε.
Τώρα πιστεύει ότι εκβιάζει με την απεργία πείνας για να βγει έξω και να επανενταχθεί στο στρατόπεδο της τρομοκρατίας.
Ερώτημα 5: Είναι ή δεν αυτό δίκη προθέσεων; Έτσι έκαιγε «μάγισσες» η Ιερά Εξέταση τον Μεσαίωνα.
Ακόμη κι αν δεχθώ για την οικονομία της κουβέντας ότι αυτή είναι η πρόθεσή του, θα υποστηρίξω ότι είναι υποχρέωση της Πολιτείας να διασφαλίσει αποτελεσματικούς τρόπους παρακολούθησής του και αποτροπής ενός τέτοιου ενδεχομένου.
Ερώτημα 6ο: Γιατί όλη αυτή η συζήτηση για έναν κρατούμενο; Γιατί δεν έχει γίνει για κανέναν άλλο; Έχει παραπάνω δικαιώματα ο Ρωμανός;
Αλήθεια, υπάρχουν πολλοί νέοι που διάβασαν μέσα στη φυλακή, πέρασαν στο Πανεπιστήμιο, θέλησε να τους βραβεύσει ο ίδιος ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, και η Πανεπιστημιακή Σχολή θεώρησε αναγκαία τη φυσική τους παρουσία στα εργαστήρια δυο φορές την εβδομάδα;
Ξεχνάμε ότι ο δολοφόνος Παναγιώτης Φραντζής, που είχε κομματιάσει τη γυναίκα του και καταδικάστηκε σε ισόβια, έπαιρνε κανονικά άδειες για να φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο;
Ερώτημα 7ο: Όποιος έχει παιδικά τραύματα νομιμοποιείται να παίρνει ένα κουμπούρι και να σκοτώνει όποιον βρίσκει; Και όταν καταδικαστεί, να εκβιάζει με απεργία πείνας, ώστε να αποφυλακιστεί και να ξαναρχίσει τα ίδια;
Να ρωτήσω με τη σειρά μου: Έχει σκοτώσει ο Ρωμανός; Έχει πάρει μέρος σε τρομοκρατικές ενέργειες;
Η Δικαιοσύνη -μέχρι τώρα τουλάχιστον- έχει δώσει αρνητική απάντηση και τον έχει καταδικάσει μόνο για ληστείες.
Και κάτι ακόμη: Είναι το ίδιο η κακοποίηση ενός παιδιού από τον γονιό του, με την εν ψυχρώ δολοφονία από αστυνομικό ενός 15χρονου, μπροστά στα μάτια του αδελφικού του φίλου;
Όλα αυτά τα γράφω επειδή πιστεύω ότι ο Ρωμανός δικαιούται μια δεύτερη ευκαιρία. Όχι επειδή τον θεωρώ πολιτικό κρατούμενο που διώκεται για τις ιδέες του.
Προφανώς, κάποιοι επιχειρούν να ψαρέψουν στα θολά νερά με τέτοια βλακώδη τσιτάτα…
Δεν βρίσκεται στη φυλακή γιατί πολεμά το κράτος με την αναρχική ιδεολογία του, αλλά διότι λήστευε τράπεζες, κρατούσε όπλα, και στην Κοζάνη είχε πάρει όμηρο μαζί του.
Και κάτι τελευταίο: Ο Ρωμανός μπορεί να πεθάνει, διότι δεν του αφήνουν κανένα περιθώριο. Η θεωρία που λέει «φάε παιδί μου, διότι αν είσαι νεκρός πώς θα πολεμήσεις το σύστημα;» δεν βγάζει νόημα για ένα παιδί που μίσησε το κράτος στο πρόσωπο του δολοφόνου του κολλητού του.
Αν καταφέρει να επιβιώσει, μην έχετε καμιά αμφιβολία: θα γίνει τρομοκράτης. Και θα τον έχει σπρώξει η ίδια η Πολιτεία στην επιλογή αυτή. Ο τρόπος να τον έκανε να δει αλλιώς τα πράγματα, θα ήταν η δεύτερη ευκαιρία.
Στέκομαι στο γεγονός. Ένα παιδί 22 χρονών αρνείται να δεχθεί τροφή επί 26 ημέρες και κινδυνεύει να πεθάνει, επειδή η Πολιτεία αρνείται να του δώσει εκπαιδευτική άδεια.
Ερώτημα 1o: Έχει δικαίωμα ως κρατούμενος να ζητήσει κάτι τέτοιο; Βεβαίως ναι, είναι η απάντηση.
Ερώτημα 2o: Γιατί δεν ικανοποιεί το αίτημά του η Πολιτεία;
Επισήμως διότι είναι κατηγορούμενος και για άλλες υποθέσεις, ο ανακριτής των οποίων έδωσε αρνητική γνώμη.
Προσέξτε: Όλη η συντεταγμένη Πολιτεία κρύβεται πίσω από έναν ανακριτή για να υποστηρίξει ότι δεν μπορεί να παραβιάσει το νόμο.
Ερώτημα 3ο: Ποιο νόμο; Εκείνον που η ίδια η Βουλή έχει ψηφίσει. Δηλαδή, η Πολιτεία δίνει σε έναν ανακριτή το δικαίωμα του «βέτο», και μετά οχυρώνεται πίσω του για να ισχυριστεί ότι δεν μπορεί να τον υπερκεράσει.
Όλα αυτά, φυσικά, επειδή η Πολιτεία τα έχει κάνει ρόιδο σε απίθανες περιπτώσεις.
* Να θυμίσω τις συνεχείς άδειες (από το δικαστικό συμβούλιο των φυλακών, παρακαλώ) στον καταδικασθέντα για έξι δολοφονίες και μηδέποτε μεταμεληθέντα, τρομοκράτη Χριστόδουλο Ξηρό; Πού είναι τώρα και ποιους σχεδιάζει να σκοτώσει;
* Να θυμίσω ότι αφέθηκε ελεύθερος ο αρχιτρομοκράτης Νίκος Μαζιώτης και η σύντροφός του Πώλα Ρούπα, επειδή δεν κατάφεραν να τον δικάσουν επί ενάμισυ χρόνο.
*Να θυμίσω ότι ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, που διενήργησε πειθαρχικό έλεγχο, έβγαλε «λάδι» όσους χειρίστηκαν την υπόθεση με τέτοια εγκληματική αμέλεια;
*Να θυμίσω τις αλλεπάλληλες άδειες στον αρχηγό της εταιρείας δολοφόνων, μέχρι που εξαφανίστηκε;
*Να θυμίσω τη μη προφυλάκιση του αρειμάνιου Μάκη Ψωμιάδη, ο οποίος στη συνέχεια έφυγε για τα Σκόπια σαν κύριος;
*Να θυμίσω τη μη προφυλάκιση του Κασιδιάρη από έναν πρωτοδίκη, παρότι η δικογραφία είχε σχηματιστεί από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου;
Δεν χρειάζεται να γράψω περισσότερα για να αποδείξω το προφανές: η Πολιτεία τρόμαξε με την ανικανότητα των οργάνων της και αποφάσισε να περάσει στην άλλη άκρη του εκκρεμούς. Από την απόλυτη χαλαρότητα στη σιδερένια σκληρότητα.
Έφτασε ο υπουργός Δικαιοσύνης να ρωτήσει ρητορικά: «Θέλει να σπουδάσει ο Ρωμανός ή να βγει έξω»; Και να εξαγγείλει ρύθμιση για να μπορεί να παρακολουθεί τα μαθήματα στο ΤΕΙ, από τη φυλακή.
Βέβαια, η ίδια η Σχολή και ανακοίνωσε πως χρειάζεται η φυσική του παρουσία στα εργαστήρια, δυο φορές την εβδομάδα, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα…
Ας πούμε την αλήθεια, την οποία δε λένε και κρύβονται πίσω από το νόμο. Πολλοί στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι ο Ρωμανός είναι τρομοκράτης και κακώς καταδικάστηκε μόνο για ληστείες. Θεωρούν, ακόμη, πως η εκπαιδευτική άδεια είναι πρόσχημα για να βγει από τη φυλακή και να συνεχίσει την τρομοκρατική του δράση. Χρησιμοποιούν δε τα ίδια του τα λόγια εναντίον του κράτους, για να τεκμηριώσουν την άποψή τους.
Ερώτημα 4ο: Μπορεί κάποιος να χρησιμοποιεί το νόμο και τη Δικαιοσύνη α λα καρτ;
Από τη μια να φωνάζει, «ξέρετε ο ανακριτής γνωμοδότησε αρνητικά και δεν μπορούνε να κάνουμε αλλιώς», και από την άλλη να ψιθυρίζει «το δικαστήριο έπρεπε να τον έχει καταδικάσει και για τρομοκρατία και εμείς ως τρομοκράτη τον αντιμετωπίζουμε»;
Στην πραγματικότητα η Πολιτεία δείχνει να καταργεί στην πράξη τη δικαστική απόφαση. Διότι αν αποδεχόταν ότι απλώς λήστευε τράπεζες, με διαφορετικό τρόπο θα τον αντιμετώπιζε.
Τώρα πιστεύει ότι εκβιάζει με την απεργία πείνας για να βγει έξω και να επανενταχθεί στο στρατόπεδο της τρομοκρατίας.
Ερώτημα 5: Είναι ή δεν αυτό δίκη προθέσεων; Έτσι έκαιγε «μάγισσες» η Ιερά Εξέταση τον Μεσαίωνα.
Ακόμη κι αν δεχθώ για την οικονομία της κουβέντας ότι αυτή είναι η πρόθεσή του, θα υποστηρίξω ότι είναι υποχρέωση της Πολιτείας να διασφαλίσει αποτελεσματικούς τρόπους παρακολούθησής του και αποτροπής ενός τέτοιου ενδεχομένου.
Ερώτημα 6ο: Γιατί όλη αυτή η συζήτηση για έναν κρατούμενο; Γιατί δεν έχει γίνει για κανέναν άλλο; Έχει παραπάνω δικαιώματα ο Ρωμανός;
Αλήθεια, υπάρχουν πολλοί νέοι που διάβασαν μέσα στη φυλακή, πέρασαν στο Πανεπιστήμιο, θέλησε να τους βραβεύσει ο ίδιος ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, και η Πανεπιστημιακή Σχολή θεώρησε αναγκαία τη φυσική τους παρουσία στα εργαστήρια δυο φορές την εβδομάδα;
Ξεχνάμε ότι ο δολοφόνος Παναγιώτης Φραντζής, που είχε κομματιάσει τη γυναίκα του και καταδικάστηκε σε ισόβια, έπαιρνε κανονικά άδειες για να φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο;
Ερώτημα 7ο: Όποιος έχει παιδικά τραύματα νομιμοποιείται να παίρνει ένα κουμπούρι και να σκοτώνει όποιον βρίσκει; Και όταν καταδικαστεί, να εκβιάζει με απεργία πείνας, ώστε να αποφυλακιστεί και να ξαναρχίσει τα ίδια;
Να ρωτήσω με τη σειρά μου: Έχει σκοτώσει ο Ρωμανός; Έχει πάρει μέρος σε τρομοκρατικές ενέργειες;
Η Δικαιοσύνη -μέχρι τώρα τουλάχιστον- έχει δώσει αρνητική απάντηση και τον έχει καταδικάσει μόνο για ληστείες.
Και κάτι ακόμη: Είναι το ίδιο η κακοποίηση ενός παιδιού από τον γονιό του, με την εν ψυχρώ δολοφονία από αστυνομικό ενός 15χρονου, μπροστά στα μάτια του αδελφικού του φίλου;
Όλα αυτά τα γράφω επειδή πιστεύω ότι ο Ρωμανός δικαιούται μια δεύτερη ευκαιρία. Όχι επειδή τον θεωρώ πολιτικό κρατούμενο που διώκεται για τις ιδέες του.
Προφανώς, κάποιοι επιχειρούν να ψαρέψουν στα θολά νερά με τέτοια βλακώδη τσιτάτα…
Δεν βρίσκεται στη φυλακή γιατί πολεμά το κράτος με την αναρχική ιδεολογία του, αλλά διότι λήστευε τράπεζες, κρατούσε όπλα, και στην Κοζάνη είχε πάρει όμηρο μαζί του.
Και κάτι τελευταίο: Ο Ρωμανός μπορεί να πεθάνει, διότι δεν του αφήνουν κανένα περιθώριο. Η θεωρία που λέει «φάε παιδί μου, διότι αν είσαι νεκρός πώς θα πολεμήσεις το σύστημα;» δεν βγάζει νόημα για ένα παιδί που μίσησε το κράτος στο πρόσωπο του δολοφόνου του κολλητού του.
Αν καταφέρει να επιβιώσει, μην έχετε καμιά αμφιβολία: θα γίνει τρομοκράτης. Και θα τον έχει σπρώξει η ίδια η Πολιτεία στην επιλογή αυτή. Ο τρόπος να τον έκανε να δει αλλιώς τα πράγματα, θα ήταν η δεύτερη ευκαιρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου